Vlokken voor aardappelpuree zijn een gedroogd aardappelproduct dat bij vermenging met water of melk een puree geeft van goede kwaliteit.

De aardappelen worden gewassen en geschild met een stoomschiller, net zoals bij de aardappelen bestemd voor frieten. Hierna worden ze in schijfjes gesneden van ongeveer 1 cm dik. De messen zijn scherp en worden regelmatig vervangen om zo een zo glad mogelijk oppervlak te bekomen waardoor zo weinig mogelijk zetmeel uit de cellen treedt. De schijfjes worden gewassen om het uittredend zetmeel te verwijderen.

De aardappelschijfjes worden voor het drogen eerst gekookt en gepureerd. Het koken gebeurt in twee stappen: in een eerste stap worden ze gekookt op ongeveer 70°C waarbij het zetmeel volledig gelatiniseert maar de aardappel nog niet volledig gaar is. Voordat er een twee keer verwarmd wordt, worden de schijfjes gekoeld tot 20°C waardoor de textuur verbetert.

De tweede verwarming gebeurt op 100°C met stoom, hierna zijn ze zacht genoeg om te pureren. Het pureren gebeurt aan de hand van grote rollers. Tijdens dit proces worden bepaalde hulpstoffen zoals conserveringsmiddelen toegevoegd.

Het drogen gebeurt met walsendrogers, de drogers worden verhit met stoom. Op de walsendrogers wordt een dunne laag puree aangebracht, waarboven nog enkele andere lagen puree terechtkomen die zo gelijkmatig gedroogd worden. Het uiteindelijke vochtpercentage is ongeveer 4 procent. Met een mes worden de vellen van de drogers gehaald, waarna ze in vlokken worden gebroken en hermetisch worden verpakt.