Basis voor de bemesting is de gemiddelde economisch optimale stikstofgift per gewas. Deze gift staat weergegeven in een handleiding die rekening houdt met het stikstofgehalte in de bodem voor aanvang van de teelt. De richtlijnen voor stikstofbehoefte worden aangepast aan de specifieke situatie op basis van de kennis en de ervaring met de verbouwde percelen en het geteelde gewas.

De eigenlijk nodige stikstofgift verschilt namelijk per situatie en is afhankelijk van vele factoren: het teeltdoel, de kwaliteitseisen, het aardappelras, het gewenste oogstmoment, de aanwezige bodemprocessen en de bodemeigenschappen. In verband met de kwaliteitseisen is voor kleine knollen bijvoorbeeld minder stikstof gewenst. Het oogstmoment wordt ook bepaald door de hoeveelheid stikstof in de bodem: een hoge hoeveelheid geeft een latere opbrengst wat bij late gewastypen een te late afrijping geeft.

De bodemprocessen die invloed hebben op de hoeveelheid stikstof zijn:

• mineralisatie met organische mest of groenbemesting,
• denitrificatie door bacteriën,
• uitspoeling van stikstof door neerslagoverschot,
• immobilisatie of vastlegging van stikstof in de bodem door bodemleven.

De beïnvloedende bodemeigenschappen zijn:

• structuur,
• bewortelbaarheid,
• bodemgebonden plagen en ziekten.