TarweTerug naar thema overzicht >
Wetenschappelijke classificatie
De wetenschappelijke naam van tarwe luidt Triticum aestivum. De plant wordt geclassificeerd in het rijk Plantae, de klasse Magnoliopsida, de orde Cyperales, de familie Poaceae, het geslacht Triticum en de soort aestivum.
Productie
Momenteel zijn de grootste producenten van tarwe China, India en de Verenigde Staten.
Omschrijving
Tarwe behoort tot de drie meest geteelde graangewassen ter wereld, tezamen met maïs en rijst.Er bestaan talloze verschillende tarwesoorten. Het grootste deel van de geproduceerde tarwe is zachte tarwe om brood mee te maken, een kleiner percentage omvat de teelt van harde tarwe voor pastaproductie. Verder worden er op kleine schaal nog andere tarwesoorten geproduceerd, waaronder spelt.
Vanwege een grote genetische diversiteit kan dit graangewas in verschillende gebieden ter wereld overleven en groeien. Voldoende water en nutriënten in de bodem zijn echter wel een vereiste voor zijn groei. Een andere eigenschap die aan het succes van tarwe bijdraagt, is het makkelijk oogsten en opslaan van het voedingsmiddel. Indien de waterconcentratie laag gehouden wordt en ongedierte wordt bestreden is dit graangewas zeer lang houdbaar.
De producten die tarwe als basisstof gebruiken spelen natuurlijk ook een rol. Vanwege de unieke eigenschappen van deeg, gemaakt uit tarwebloem, kunnen verscheidene producten gevormd worden, waaronder broodsoorten, pasta, cake, noedels en andere verwerkte producten. De elasticiteit heeft het deeg te danken aan de glutenfractie van het tarwegewas.
Tarwe is tenslotte ook erg voedzaam en bevat een hoog gehalte aan koolhydraten, eiwit, voedingsvezel, ijzer, B-vitamines, magnesium, fosfor en zink. Vanwege het hoge zetmeelgehalte wordt tarwe vaak enkel als een bron van kilocalorieën gezien. In het geval van dierenvoeder is deze uitspraak grotendeels waar, omdat variëteiten met een laag gehalte aan proteïnen en een hoge productie worden gebruikt. Voor menselijke consumptie daarentegen wordt geselecteerd naar een hoog gehalte aan proteïnen.
De tarweplant is een eenjarig gewas. De stengels staan recht overeind, waarbij goudgele korrels los in de koornkafjes zitten. Tarwesoorten kunnen op verschillende wijzen worden ingedeeld, bijvoorbeeld naargelang het klimaat waarin ze groeien. Meestal wordt tarwe op basis van het eiwitgehalte opgedeeld, waardoor men de hoofdklassen ‘harde tarwe’ en ‘zachte tarwe’ verkrijgt. Hoe harder de tarwesoort hoe hoger het gehalte aan eiwitten.
Toepassingen
Zachte tarwe wordt voornamelijk gecultiveerd als grondstof voor brood, cake en andere banketproducten. Harde tarwe (of durum tarwe) wordt gebruikt als basisingrediënt voor pastaproductie. De harde korrels zijn ideaal om in griesmeelkorrels gemalen te worden, welke men gebruikt bij de productie van pasta.
Referenties:
[1] Soortenbank Nederland. http://www.soortenbank.nl/index.php.
[2] FAO http://faostat.fao.org/site/339/default.aspx.
[3] General Nutritional Facts of Grains. http://www.recipetips.com/kitchen-tips/t--1011/grain-nutritional-facts.asp.
[4] Vansteenkiste D. Cursus Voedingswarenkennis. Katholieke Hogeschool Leuven. 2010: p. 51-58.
[5] De Jong F. M. Ons voedsel. Tweede druk. ’s Graveland: Fontaine Uitgevers 2009: 146-183.
[6] P. R. Shewry. Wheat. J. Exp. Bot. 2009, 60 (6): 1537-1553.