Rijst is het hoofdvoedsel van meer dan de helft van de wereldbevolking, een vijfde is afhankelijk van de rijstteelt voor hun levensonderhoud en het vormt het belangrijkste voedselgewas van de derde wereld. Het is samen met tarwe het belangrijkste voedselgewas in de wereld. Rijst heeft een sterke verbintenis met armoede, de hoogste dagelijkse consumptie gebeurt door mensen in Azië, Afrika en Zuid-Amerika waarvan een groot deel arm tot zeer arm is.

Rijst is zeer voedzaam en groeit in omstandigheden waar andere gewassen niet zouden kunnen groeien. Ook kan rijst oogst na oogst op eenzelfde bodem geteeld worden en kunnen er tot drie oogsten per jaar worden geproduceerd.

De top drie producenten wereldwijd in 2011 waren China met ongeveer 30%, India met 22% en Indonesië met 9% van de wereldproductie. De top drie exportlanden zijn Thailand, Vietnam en India. De meeste producenten zijn gelegen in Azië, Zuid-Amerika, Afrika en de VS. Binnen Europa telen enkel Spanje en Italië rijst. De Italiaanse rijst wordt vaak verwerkt in risotto, een gekend Italiaans rijstgerecht.

Ook de consumptie van rijst ligt vooral binnen Azië, Zuid-Amerika, Afrika en de VS. De top van binnenlandse consumptie in 2011 waren China met 30%, India met 20% en Indonesië met 9%. Wanneer er echter naar de consumptie per hoofd wordt gekeken, krijgt men heel ander resultaten, Indonesië behoort tot de top 10 en China tot de top 20 van de wereld. India valt zelfs buiten deze top 20.

Heel Europa samen consumeert slechts 0,2% van de rijst in de wereld. In de hele wereld is er een verdubbeling van consumptie van rijst per hoofd per jaar geweest, behalve in Azië. Rijst wint dus stilaan aan populariteit in streken waar het niet wordt geteeld.