Onbekend is onbemind!

Sinds kort kan je op plattelandsklas naar de CSA-zelfoogstgroententuin van Mark en Ann in Ranst!

Ze stellen zichzelf en hun werking graag even voor!

Wij zijn Mark Vanlommel en Ann De Wilde. Wij hebben een CSA-zelfoogstgroententuin in Ranst.

CSA staat voor Community Supported Agriculture, vrij vertaald: landbouw, ondersteund door een gemeenschap. Dat klinkt misschien vrij zwaar maar het betekent gewoon dat onze klanten zich engageren door, vooraf te betalen, zelf te komen oogsten voor eigen gebruik,  tevreden te zijn met wat het veld/jaar geeft en mee het beleid te bepalen op onze jaarlijkse evaluatie.

Door deze afspraken creëren we een aantal voordelen voor boer, deelnemer en milieu zoals minder transport, geen verpakking, geen tussenpersonen, geen leninglast, minder arbeidskosten, geen pesticiden, meer biodiversiteit, kraakverse groenten, meer smaak, meer betrokkenheid, meer vertrouwen, … waardoor deze manier van werken de laatste jaren één van de succesverhalen van de Vlaamse land- en tuinbouw is geworden.

Elke klas is anders...

Er is veel verschil tussen klassen en leerkrachten, maar de meeste groepen ( zeker lagere-school klassen ) komen al enthousiast toe op de boerderij. Wij proberen dat enthousiasme te belonen door ze te laten kennismaken met de leuke dingen op onze boerderij: lekkere groenten om te proeven, een uitdaging om de juiste groente te vinden en te oogsten, een tot de verbeelding sprekende traktor om een ritje mee te doen, spannende landbouw-natuurverhalen over vossen, uilen, lieveheersbeestjes, padden enz… De kinderen mogen veel DOEN en als we al een iets willen uitelggen, doen we dat niet met een één-richtings-verkeer-uitleg maar wel met een vraaggesprek. Je staat ervan versteld hoeveel de kinderen er SAMEN over weten.

Klassen ontvangen is belangrijk!

Zoals de meeste boeren -vermoed ik- sta ik er regelmatig versteld van hoe weinig mensen nog weten over onze stiel. Wij hebben hier een zegswijze over: “Onbekend is onbemind".

Ik denk dus dat we er alle belang bij hebben dat we ervoor zorgen dat de mensen ons terug wat beter leren kennen. De gemakkelijkste en leukste manier om dat te doen, is via de kinderen. Zij zijn zelf vragende partij, en je bereikt ineens ook de leerkrachten en de betrokken ouders!

Het leukste deel van het bezoek, is zien dat je iets bereikt. Sommige kinderen beginnen te vertellen over hun eigen ervaringen, anderen willen ook boer worden of vragen wanneer ze nog eens mogen terugkomen. Ze leven mee met de kippen, maar ook met de vos en ze blaten in koor wanneer ze horen dat alleen schapen mee mogen in de schapenkar. En dan zijn er ook die niet veel zeggen maar gewoon een knuffel komen geven…